Terapia ręki
Ręka, jako wyspecjalizowany narząd, odpowiedzialna jest w naszym ciele za wiele funkcji. Jej doskonałość polega na tym, że służy nam jako silne narzędzie do popychania, podnoszenia ciężarów, siłowania się a jednocześnie potrafi wykonywać bardzo precyzyjne i skomplikowane ruchy jak szycie czy pisanie. Taka szeroka specjalizacja kończyn sprawia, że to w głównej mierze ich sprawność decyduje
o poziomie funkcjonowania każdego człowieka. To, co czyni nasze ręce i dłonie czymś niezwykle wyjątkowym i fascynującym, to rozwój kory mózgowej i skomplikowany mechanizm nerwowy. Dzięki niemu jesteśmy w stanie zapoczątkować ruch, kontrolować jego trwanie, koordynować i płynnie zakończyć. Obszar kory mózgowej odpowiedzialny za ruchy całej kończyny górnej, a szczególnie dłoni, kciuka i palców, zajmuje zdumiewająco dużą powierzchnię w stosunku do pozostałych obszarów kory, odpowiadających za ruchy innych części ciała. To wskazuje dobitnie na ogromne znaczenie funkcjonalne ręki w naszym życiu. Jeśli mamy sprawne ręce, potrafimy wykonać dookoła siebie większość czynności, co sprawia, że jesteśmy dużo bardziej niezależni od innych osób nawet gdy, np. poruszamy się na wózku.
![17 Si 4 E1501153049630](https://p9.wolomin.org/wp-content/uploads/2021/05/17-SI-4-e1501153049630.jpg)
Terapii ręki ma na celu usprawnianie motoryki dziecka, ze szczególnym uwzględnieniem motoryki małej, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców. Ważnym elementem jest praca nad przyjmowaniem przez dziecko prawidłowej postawy ciała. W przebiegu terapii dostarczamy dziecku wrażeń dotykowych, dzięki czemu poznaje ono różne kształty
i struktury materiałów oraz nabywa umiejętności ich rozróżniania. Wykorzystuje się ćwiczenia i zabawy mające rozwinąć sprawność ruchową całej kończyny górnej dziecka, sprawność manipulacyjną dłoni, umiejętność chwytu, koordynację pomiędzy dłońmi oraz doskonalenie czynności samoobsługi.
![20181017 103941 E1551383662636 768x604 1](https://p9.wolomin.org/wp-content/uploads/2021/05/20181017_103941-e1551383662636-768x604-1.jpg)
Ponieważ ręka spełnia swoje funkcje, gdy wszystkie jej elementy składowe, a więc kości, stawy i mięśnie działają prawidłowo i zachowana jest ich wielostronna współpraca, stąd ważne jest, żeby podczas terapii nie usprawniać poszczególnych części składowych ręki, ale postrzegać ją całościowo i pracować nad rozwojem funkcji, takich jak np. nauka trzymania łyżki, picia z kubeczka itp. W późniejszym czasie terapia obejmuje też ćwiczenia grafomotoryczne, przygotowujące dziecko do nauki pisania na etapie szkolnym.
Wszystkie proponowane zabawy mają swoją kolejność i nie mogą być wprowadzane
w sposób przypadkowy. Rozwój małej motoryki zawiera się w rozwoju psychomotorycznym dziecka i przebiega równolegle do jego całościowego rozwoju. Oznacza to, że wszystkie działania proponowane w trakcie terapii muszą być odpowiednio dobrane, nie tylko do poziomu manualnego dziecka, lecz także do poziomu jego funkcjonowania poznawczego.